Άρθρα

Δημήτριος Καραγιάννης , MD, FEBU , ECFMG
Χειρουργός Ουρολόγος
Εξειδίκευση στη Λιθίαση Ουροποιητικού , Λαπαροσκοπική και Ρομποτική Χειρουργική στο Ηνωμένο Βασίλειο
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
Μέλος της Ουρολογικής ομάδας U4U

Ειναι καινοτόμα μέθοδος που επιτυγχάνει την αφαίρεση του προστάτη με τη χρήση εργαλείων που επιτρέπουν την ταυτόχρονη εκτομή και εξάχνωση του προστατικού ιστού με αποτέλεσμα την ελαχιστοποίηση της αιμορραγίας κατά την επέμβαση. Η επέμβαση γίνεται με αναισθησία και συνήθως προτιμάται η ραχιαία. Πραγματοποιείται δια μέσω ενός ειδικού εργαλείου που εισάγεται από την άκρη του πέους μέσα στην ουρήθρα.Μεγάλο επίσης πλεονέκτημα ειναι ότι γίνεται χρήση αλατόνερου ως διάλυμα πλύσεων οπότε ο κίνδυνος εμφάνισης του επικίνδυνου συνδρόμου απορρόφησης εξαλείφεται. Αποτελεί λοιπόν μια από τις επεμβάσεις εκλογής για ασθενείς με διαταραχές πήξης του αίματος ή που λαμβάνουν αντιπηκτικά και δεν μπορούν να τα διακόψουν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο τέλος της επέμβασης τοποθετείται καθετήρας που παραμένει συνήθως μια ημέρα και ο ασθενής στις περισσότερες περιπτώσεις πηγαίνει σπίτι του σε μία η δύο ημέρες.

Η μέθοδος TURis επιλέγεται και σε ασθενείς με μεγάλο όγκο προστάτη , οι οποίοι παλαίοτερα υποβάλλονταν στην κλασσική διουρηθρική προστατεκτομή με αυξημένο κίνδυνο αιμορραγίας ή στην ανοικτή προστατεκτομή με παράταση του χρόνου νοσηλείας στο νοσηλευτικό ίδρυμα.

Τι προετοιμασία χρειάζεται για την επέμβαση;
Κατά την εισαγωγή σας στο νοσηλευτικό ίδρυμα θα πραγματοποιηθούν εξετάσεις αίματος, ακτινογραφία θώρακος και καρδιογράφημα. Αν λαμβάνετε αντιπηκτική αγωγή απαιτείται να την διακόψετε κάποιες ημέρες πριν την επέμβαση. Ίσως χρειαστεί να την αντικαταστήσετε με ενέσεις στην κοιλιακή χώρα.

Τι θα συμβεί μετά την επέμβαση;
Το επόμενο πρωί μετά το χειρουργείο θα αφαιρεθεί ο ουροκαθετήρας, θα ουρήσετε και θα πάρετε εξιτήριο από την κλινική. Με το εξιτήριο θα λάβετε οδηγίες: Αν παίρνατε αντιπηκτικά για το πότε είναι ασφαλές να τα ξεκινήσετε ξανά. Για το πότε μπορείτε να ξεκινήσετε έντονη σωματική δραστηριότητα Για την αντιβίωση που θα λάβετε μετεγχειρητικάΘα πρέπει να γνωρίζετε ότι τα ούρα θα έχουν ροζ χρώμα για το επόμενο χρονικό διάστημα. Θα πρέπει να πίνετε αρκετά υγρά. Επίσης, υπάρχει πιθανότητα να έχετε συχνουρία και επιτακτική ούρηση. Τα συμπτώματα αυτά θα υποχωρήσουν σταδιακά σε βάθος εβδομάδων.Ποιες οι επιπτώσεις της επέμβασης στη ζωή του ασθενούς;Η πλειοψηφία των ασθενών δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα μετά την επέμβασηΌσο αφορά στην διατροφή μετά την επέμβαση και για ένα μικρό χρονικό διάστημα θα πρέπει να έχετε μία αυξήμενη λήψη υγρών περίπου στα δύο λίτρα ημερήσιως.Μετά από σύντομο χρονικό διάστημα και μετά τη καθοδήγηση του γιατρού σας μπορείτε να επιστρέψετε στις συνήθεις καθημερινές δραστηριότητες σας.

YΠΤΙΑ ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗ ΝΕΦΡΟΛΙΘΟΤΡΙΨΙΑ ( sPCNL ) ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΙΟΥΣΑ ΕΥΚΑΚΠΤΗ ΟΥΡΗΤΗΡΟΣΚΟΠΗΣΗ - CEIRS ( COMBINED ENDOSCOPIC INTRARENAL SURGERY )

Eίναι η θεραπεία εκλογής για την αντιμετώπιση λίθων μεγαλύτερων από 2.0 εκ.,σκληρών λίθοι που είναι ιδιαίτερα ανθεκτικοί στην εξωσωματική λιθοτριψία, καθώς και λίθων σε ασθενείς με δυσμορφία του σκελετού τους ή παχύσαρκων.

Πρόκειται για ελάχιστα επεμβατική χειρουργική επέμβαση που πραγματοποιείται μέσω μικροσκοπικής τομής -εντομής στο δέρμα, μέσω της οποίας, υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο, δημιουργείται ένα στενό κανάλι κατευθείαν στην αποχετευτική μοίρα του νεφρού και στο σημείο το οποίο βρίσκεται ο λίθος. Πρόκειται για μια σημαντική πρόοδο που παρακάμπτει την ανοικτή χειρουργική με τις συχνές και σοβαρές επιπλοκές. Επιτρέπει στις μεγάλες ή πολύπλοκες πέτρες να υποβάλλονται σε επεξεργασία με έναν ελάχιστα επεμβατικό τρόπο, ο οποίος στο παρελθόν θα απαιτούσε μεγάλη τομή και μεγαλύτερη παραμονή στο νοσοκομείο.

Ένα ακόμα μεγάλο πλεονέκτημα της μεθόδου είναι ότι μπορεί να συνδυαστεί με την ανιούσα ενδοσκοπική λιθοτριψία, με τον ασθενή σε ύπτια θέση , ώστε να μην επιβαρύνεται καρδιοαναπνευστικά.

Εντός του νεφρού τα δύο ενδοσκόπια συνεργάζονται και προσεγγίζεται κάθε λίθος όσο μεγάλος και να είναι σε κάθε σημείο .

ΑΙΜΑΤΟΥΡΙΑ - ΤΟ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑ
Ο όρος αιματουρία δηλώνει την παρουσία αίματος στα ούρα. Στην ιατρική ορίζεται ως η παρουσία ερυθρών αιμοσφαιρίων στα ούρα
(>3-4)..

Η αιματουρία διακρίνεται σε μικροσκοπική και μακροσκοπική. Η πρώτη είναι ανιχνεύσιμη στην γενική ούρων μόνο , ενώ η δεύτερη είναι αυτό που βλέπει ο ασθενής στην ούρησή του ( ερυθρό χρώμα ).

Υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν αιματουρία και μερικές από αυτές είναι:

• Ουρολοίμωξη
• Προστατίτιδα στους άντρες
• Λιθίαση ουροποιητικού
• Έντονη σωματική άσκηση
• Τραυματισμός του ουροποιητικού
• Φάρμακα, όπως τα αντιπηκτικά (ηπαρίνη, ασπιρίνη) ή ανοσοκατασταλτικά (κυκλοφωσφαμίδη)
• O καρκίνος νεφρού, ο καρκίνος κύστης, ο καρκίνος προστάτη

Η διερεύνηση απαιτεί ως ελάχιστο τον έλεγχο της ουροδόχου κύστεως με εύκαμπτο κυστεοσκόπιο ( κυστεόσκοπηση ) υπό τοπική αναισθησία καθώς και κάποιο απεικονιστικό ελεγχο με υπέρηχο και στην περίπτωση της μακροσκοπικής με αξονική τομογραφία άνω - κάτω κοίλιας. Ο έλεγχος συμπληρώνεται με την κυτταρολογική ούρων.

Τα πιο συχνά αίτια αιμοσπερμίας είναι:

• Φλεγμονή του ουροποιητικού
• Τραυματισμός
• Διορθική βιοψία του προστάτη
• Μετά από διουρηθρική προστατεκτομή
• Λιθίαση του ουροποιητικού
• Φυματίωση του ουροποιητικού
• Κακοήθεια
• Διαταραχές πηκτικότητας του αίματος
• Αντιπηκτικά φάρμακα
  Η εμμένουσα αιμοσπερμία χρήζει επίσκεψης σε Ουρολόγο , ο οποίος αξιολογώντας το ιστορικό σε συνδυασμό με την κλινική εξέταση ίσως ζητήσει κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις για την πληρέστερη διερεύνηση του προβλήματος
• Γενική και καλλιέργεια ούρων
• Καλλιέργεια σπέρματος
• PSA
• ΜRI προστατη +/- Διορθικό υπερηχογράφημα προστάτη
• Έλεγχος για αιμορραγικές διαταραχές και διαταραχές πηκτικότητας

Τι είναι ο υπογοναδισμός;
Υπογοναδισμός είναι η κατάσταση, κατά την οποία ο οργανισμός δεν παράγει την ποσότητα της τεστοστερόνης που χρειάζεται. Η τεστοστερόνη είναι η βασική αντρική ορμόνη, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των φυλετικών χαρακτηριστικών του άντρα. Ο υπογοναδισμός μπορεί να υπάρχει κατά τη γέννηση ή να αναπτυχθεί αργότερα σε κάποια φάση της ζωής.

Ποια είναι τα αίτια του υπογοναδισμού;
Ο υπογοναδισμός χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες, τον πρωτοπαθή και τον δευτεροπαθή.

Πρωτοπαθή υπογοναδισμό
Το πρόβλημα υπάρχει στους όρχεις, οι οποίοι δεν μπορούν να παραγάγουν τη φυσιολογική ποσότητα τεστοστερόνης που χρειάζεται ο οργανισμός.

Δευτεροπαθή υπογοναδισμό
Το πρόβλημα υπάρχει στον υποθάλαμο ή στην υπόφυση του εγκεφάλου.

Πώς γίνεται η διάγνωση του υπογοναδισμού;
Αρχικά, ο γιατρός σας θα πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό και θα προχωρήσει στην κλινική εξέταση. Παθολογικά ευρήματα από μέγεθος τον όρχεων, τη μυϊκή μάζα, την τριχοφυΐα θα θέσουν την υποψία υπογοναδισμού.

Η διάγνωση θα επιβεβαιωθεί με κάποιες ειδικές εξετάσεις στις οποίες περιλαμβάνονται:

• Ορμονικές αιματολογικές εξετάσεις
• Σπερμοδιάγραμμα
• Ακτινολογικός έλεγχος της υπόφυσης
• Έλεγχος για χρωμοσωμικές ανωμαλίες
• Βιοψία όρχεων.

Δεν χρειάζονται όλες οι παραπάνω εξετάσεις για όλους τους ασθενείς. Ο γιατρός εξατομικεύει κάθε περίπτωση και συστήνει αυτές που κρίνει ότι θα βοηθήσουν στη διάγνωση.

Ποια είναι η θεραπεία του υπογοναδισμού;
Η θεραπεία εξαρτάται από τα αιτία του υπογοναδισμού και από το αν υπάρχει ζήτημα με την υπογονιμότητα.

• Ορμονικήυποκατάσταση.
  Αν υπάρχει πρόβλημα με την παραγωγή της τεστοστερόνης από βλάβη των όρχεων, θα χορηγηθεί θεραπεία υποκατάστασης με τεστοστερόνη.
• Αν το πρόβλημα βρίσκεται στην παραγωγή των ορμονών της υπόφυσης τοτε αυτές θα χορηγηθούν εξωγενώς.
  * Η τεστοστερόνη σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί, μόνο αν δεν τίθεται θέμα γονιμότητας. Σε περίπτωση κάποιου όγκου στην υπόφυση, ίσως χρειαστεί χειρουργική αντιμετώπιση ή ακτινοβολία.
• Η υπογονιμότητα που σχετίζεται με τον υπογοναδισμό δεν μπορεί πάντα να αποκατασταθεί με τη φαρμακευτική αγωγή. Σε κάποιες περιπτώσεις ασθενών, η εξωσωματική μπορεί να είναι μία επιλογή.

Οι ενδείξεις για διενέργεια ουρητηροσκόπησης είναι:

• Ελλείμματα σκιαγράφησης ανώτερου ουροποιητικού
• Νεοπλάσματα
• Απόφραξη ανωτέρου ουροποιητικού
• Αιματουρία
• Η κύρια όμως ένδειξή της είναι η θεραπεία της λιθίασης.

Πως γίνεται η ουρητηροσκόπηση ;
Για την επέμβαση απαιτείται γενική ή ραχιαία αναισθησία. Αρχικά, τοποθετούνται τα πόδια σε γυναικολογική θέση, αποστειρώνεται η περιοχή και λιπαίνεται η ουρήθρα. Ο χειρουργός εισέρχεται με τη βοήθεια του ουρητηροσκοπίου στην ουροδόχο κύστη μέσω της ουρήθρας, χωρίς καμία τομή στο σώμα. Στη συνέχεια αναγνωρίζει τα ουρητηρικά στόμια και εισέρχεται εισέρχεται στον ουρητήρα που πρέπει να διερευνηθεί.

Ανάλογα με την πάθηση και τον τύπο του ουρητηροσκοπίου που έχει χρησιμοποιηθεί, ο ουρολόγος που πραγματοποιεί την ουρητηροσκόπηση μπορεί να χρησιμοποιήσει και άλλα εργαλεία, όπως λαβίδες βιοψίας ή αφαίρεσης λίθων (basket), ίνες laser κ.ά.
Στο τέλος της εξέτασης, συνήθως τοποθετείται αυτοσυγκρατούμενος ουρητηρικός καθετήρας (pig-tail), ο οποίος παραμένει στον ασθενή για λίγες ημέρες.
Συνήθως ο ασθενής εξέρχεται την επόμενη ημέρα , ίσως και την ίδια και επιστρέφει στις δραστηριότηετς του άμεσα

Tι είναι ο προστάτης και τι η καλοήθης υπερπλασία αυτού
Ο προστάτης αδένας είναι όργανο στο μέγεθος κάστανου περίπου 20 ml και εντοπίζεται κάτω απο την ουροδόχο κύστη. Ρόλος του ειναι κυρίως η παραγωγή του προστατικού υγρού που αποτελεί το πλάσμα των σπερματοζωαρίων . Αυτό θα τα προστατέψει από το εχθρικό όξινο περιβάλλον του κόλπου.Μέσα από τον προστάτη περνάει τμήμα της ουρήθρας και έτσι όταν αυξάνεται σε μέγεθος δημιουργεί αποφρακτικά φαινόμενα στην ούρηση όπως καθυστέρηση στην έναρξη ούρησης , διακοπτόμενη ούρηση , μειωμένη ακτίνα ούρησης. Να τονίσουμε ότι το μέγεθος του προστάτου δεν συνεπάγεται κατά ανάγκη και βαριά συμπτωματολογία ούρησης. Ετσι μπορεί ένας προστάτης αδένας μεγάλου μεγέθους π.χ 80 ml να μην δημιουργεί έντονα συμπτώματα αλλά μπορεί ένας προστάτης 30ml να κάνει τελεία απόφραξη -( επίσχεση ούρων ).
Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη αναφέρεται σε μια φυσιολογική στα πλαίσια της γήρανσης διαδικασία διόγκωσης του αδένα με διαφορετικό ρυθμό από άντρα σε άντρα που αρχίζει μετά τα 35 και υπάρχει πιθανότητα να επηρεάσει σημαντικά την υγεία του και την ποιότητα της ζωης του.Αιτίες της διόγκωσης αυτής αν και γενικά παραμένουν αδιευκρίνιστες , θεωρητικά εινα η κληρονομικότητα , η φλεγμονή και τελευταία ενοχοποιείται και το μεταβολικό σύνδρομο ( παχυσαρκία , διαβήτης , υπέρταση , υπερλιπιδαιμία ).

Πότε γίνεται η Διουρηθρική αφαίρεση του προστάτη
Η επέμβαση αυτή γίνεται για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που προκαλεί η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη. Αποτελεί θεραπευτική επιλογή στους ασθενείς:

• που δεν βελτιώνονται με την λήψη φαρμάκων
• που υπέστησαν επίσχεση ούρων πάνω από μία φορές (επίσχεση ούρων= πλήρης αδυναμία ούρησης)
• με ακράτεια ούρων λόγω υπερπλήρωσης της ουροδόχου κύστης με ούρα
• με επαναλαμβανόμενες ουρολοιμώξεις
• με παρουσία λίθων στην ουροδόχο κύστη ή εκκολπωμάτων
• με παρουσία αίματος στα ούρα εξαιτίας του μεγέθους του προστάτη που δεν θεραπεύεται με φάρμακα
• που παρουσιάζουν διάταση στους νεφρούς η οποία οφείλεται σε μεγάλο υπόλειμμα ούρων ( χρόνια επίσχεση ), με επηρεασμό ή μη της νεφρικής λειτουργίας

Ο κολικός του νεφρού είναι ένας από τους πιο δυνατούς πόνους που μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος. Ο πόνος, στον τυπικό κολικό του νεφρού, αρχίζει συνήθως ξαφνικά χωρίς να προηγηθεί κάποιο προειδοποιητικό σύμπτωμα. Αρχικά, εντοπίζεται στην περιοχή του νεφρού (πλάγια, μεταξύ σπονδυλικής στήλης και κοιλιάς, ακριβώς κάτω από τις πλευρές) στη συνέχεια, όμως, συχνά επεκτείνεται προς την κύστη, τα γεννητικά όργανα και την ουρήθρα.

Πολλές φορές, ο πόνος είναι εξαρχής δυνατός, ενώ άλλες φορές εμφανίζεται ως αίσθημα βάρους ή ως σφίξιμο στη περιοχή του νεφρού και στη συνέχεια αυξάνεται σε ένταση, προκαλώντας έντονη δυσφορία στον ασθενή. Αυτός, στην προσπάθειά του να βρει ανακούφιση, δεν μπορεί να σταθεί σε ένα μέρος, αλλά συνέχεια αλλάζει θέση, χωρίς τελικά να κατορθώσει να ηρεμήσει.

Η ένταση του πόνου συχνά είναι τέτοια, που προκαλεί στον άρρωστο:
1. έντονη εφίδρωση (ιδρώτα)
2. εμετούς ή τάση για εμετό και
3. μετεωρισμό (πρήξιμο) στην κοιλιά.

Ο κολικός μπορεί να συνοδεύεται από συχνουρία και δυσουρία. Δεν είναι σπάνιο να ακολουθήσει παρουσία αίματος στα ούρα.

ΛΙΘΙΑΣΗ ΟΥΡΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ - ΜΙΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑ

Ποια είδη λίθων έχουμε;
Υπάρχουν διάφορα είδη λίθων που καθορίζονται με βάση τη χημική τους σύσταση.

• Οι λίθοι από ασβέστιο είναι οι πιο συχνοί. Εμφανίζονται σε μεγαλύτερη συχνότητα σε άντρες ηλικίας 20-30 ετών. Το ασβέστιο ενώνεται με άλλες ουσίες, όπως τα οξαλικά και ο φωσφόρος, και σχηματίζει τελικά την πέτρα.
• Οι λίθοι κυστίνης σχηματίζονται σε άτομα που πάσχουν από κυστινουρία. Αυτή είναι μία κληρονομική νόσος που προσβάλλει και τα δύο φύλα.
• Οι λίθοι από στρουβίτη σχηματίζονται συνήθως σε γυναίκες που πάσχουν από λοίμωξη του ουροποιητικού συστήματος. Οι λίθοι αυτοί μπορεί να γίνουν πολύ μεγάλοι σε μέγεθος.
• Οι λίθοι από ουρικό οξύ είναι πιο συχνοί στους άντρες παρά στις γυναίκες. Ο κίνδυνος εμφάνισής τους αυξάνει σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.
• Πιο σπάνιες μορφές λίθων σχηματίζονται σε ασθενείς που παίρνουν φάρμακα, όπως ακυκλοβίρη, ινδιναβίρη και τριαμτερένη.

Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου;
1. Ηλικία, Φύλο, Οικογενειακό ιστορικό-κληρονομικότητα
2. Κλιματικές συνθήκες , διατροφή , παχυσαρκία , φαρμακευτική αγωγή , μειωμένη πρόσληψη υγρών

Πώς γίνεται η διάγνωση;
Το ιστορικό και η κλινική εξέταση θέτουν την υποψία λιθίασης στον ουρολόγο και οι διαγνωστικές εξετάσεις έχουν ως σκοπό την επιβεβαίωση της διάγνωσης.

Απεικονιστικός έλεγχος:
1. Απλή ακτινογραφία νεφρών, ουρητήρων και κύστης (ΝΟΚ)
2. Υπερηχογράφημα του ουροποιητικού
3. Αξονική τομογραφία χωρίς σκιαγραφικό μέσο

Πώς αντιμετωπίζεται η λιθίαση;
Αντιμετώπιση συμπτωμάτων
Χορήγηση παυσιπόνων στην οξεία φάση του κολικού του νεφρού για έλεγχο του πόνου για 5 -7 περίπου ημέρες .Σε ένα πολύ μικρό ποσοστό ασθενών, θα χρειαστεί κάποια άμεση παρέμβαση, όταν:

• δεν περνάει ο πόνος με τη φαρμακευτική αγωγή
• η απόφραξη βάζει σε κίνδυνο τη νεφρική λειτουργία
• συνυπάρχει ουρολοίμωξη με πυρετό.Σε αυτές τις περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί να τοποθετηθεί ένας ουρητηρικός καθετήρας (pig-tail). Μέσω της ουρήθρας με ειδικά εργαλεία, ο γιατρός φτάνει στην ουροδόχο κύστη, βρίσκει το στόμιο του ουρητήρα και μέσω αυτού προωθεί τον καθετήρα μέχρι το νεφρό. Σε περιπτώσεις όπου αυτό δεν είναι εφικτό, το σωληνάκι τοποθετείται μέσω του δέρματος (διαδερμική νεφροστομία). Αν οι συνθήκες το επιτρέπουν, μπορεί να γίνει στον ίδιο χρόνο και η αφαίρεση του λίθου.

Αντιμετώπιση Λιθίασης

• Εξωσωματική λιθοθρυψία με κύματα κρούσης (ESWL): Πραγματοποιείται θραύση του λίθου με κρουστικά κύματα. Γίνεται συνήθως πολύ καλά ανεκτή από τον ασθενή και μπορεί να είναι αποτελεσματική σε υψηλό ποσοστό ανάλογα της περίστασης. Παρ' όλα αυτά, υπάρχουν λίθοι που δεν μπορούν να σπάσουν με την εξωσωματική λιθοθρυψία.
• Ουρητηροσκόπηση και ενδοσωματική λιθοθρυψία: Χρησιμοποιείται για λίθους που βρίσκονται στον ουρητήρα. Το ουρητηροσκόπιο μέσω της ουρήθρας και της κύστης εισέρχεται στον ουρητήρα μέχρι τον λίθο, όπου ειδικοί λιθοθρύπτες σπάζουν τον λίθο, και αφαιρούνται τα θραύσματά του. Οι πιο σύγχρονοι λιθοθρύπτες είναι οι λέιζερ λιθοθρύπτες.
• Διαδερμική νεφρολιθοθρυψία: Χρησιμοποιείται για μεγάλους λίθους του νεφρού > 2cm ή λίθους του νεφρού που δεν σπάνε με την εξωσωματική λιθοθρυψία. Μέσω μιας οπής που γίνεται από το δέρμα μέχρι το νεφρό, εισάγεται το νεφροσκόπιο, ανευρίσκεται ο λίθος και σπάζει με ειδικούς λιθοθρύπτες, συνήθως υπερηχογραφικούς ή laser.

Ποια η απαραίτητη παρακολούθηση μετά;
Η πιθανότητα σχηματισμού νέου λίθου ένα χρόνο μετά το αρχικό επεισόδιο λιθίασης φθάνει το 10%, με το ποσοστό να αυξάνει στο 30-40% μετά τα 5 χρόνια και να γίνεται 50-60% στη δεκαετία. Γι’ αυτό, χρειάζεται παρακολούθηση των ασθενών με λιθίαση εξατομικευμένα, ανάλογα με την προδιάθεση του ατόμου να δημιουργεί λίθους σε χρονικά διαστήματα, τα οποία θα προσδιορίσει ο θεράπων ιατρός με υπέρηχο νεφρών-κύστης και απλή ακτινογραφία νεφρών, ουρητήρων και κύστης (ΝΟΚ). .

Η εκσπερμάτιση είναι επακόλουθο σεξουαλικού ερεθισμού και, στους περισσότερους άντρες, συμβαίνει περίπου 4-10 λεπτά μετά απο τη διέγερση και τη στύση, συγχρόνως με τον οργασμό. Η εκσπερμάτιση ελέγχεται κατά κύριο λόγο από το κεντρικό νευρικό σύστημα και τελευταία επιστημονικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι αποτελεί περισσότερο νευροβιολογικό και λιγότερο ψυχολογικό φαινόμενο.

Διακρίνουμε δύο τύπους πρόωρης εκσπερμάτισης, εκ των οποίων ο πρώτος είναι σαφώς ο συχνότερος:

• Πρωτοπαθής (αναφερόμενη και ως «χρόνια») – δηλαδή ο άνδρας βίωσε το πρόβλημα από την πρώτη σεξουαλική του εμπειρία και διαρκεί εφ’ όρου ζωής. Σε αυτήν την περίπτωση η εκσπερμάτιση προκύπτει πολύ γρήγορα, είτε πριν την κολπική διείσδυση, ή σε λιγότερο από 1-2 λεπτά μετά τη διείσδυση.
• Δευτεροπαθής (αναφερόμενη και ως «επίκτητη») – εμφανίζεται σταδιακά ή ξαφνικά, ενώ μέχρι τότε είχε έλεγχο της εκσπερμάτισης ή αυτή γινόταν σε χρόνο που θεωρούσε επαρκή για να απολαμβάνει τη σεξουαλική πράξη.

Η δευτεροπαθής προκαλείται από ψυχολογικούς και σωματικούς παράγοντες. Οι βασικές σωματικές αιτίες που προκαλούν την επίκτητη μορφή είναι οι εξής:

• Παθήσεις του προστάτη, και ειδικότερα χρόνια προστατίτιδα• Στυτική Δυσλειτουργία (ΣΔ)
• Υπερθυρεοειδισμός
• Χρήση ψυχοτρόπων ουσιών
• Νευρολογικές παθήσεις

Οι βασικές ψυχολογικές αιτίες είναι οι εξής:

• Στρες
• Άγχος για την απόδοση κατά τη σεξουαλική επαφή
• Χαμηλή αυτοπεποίθηση / αυτοεκτίμηση
• Δυσκολίες στις σχέσεις / αρνητικές εμπειρίες

Διάγνωση
Ακρογωνιαίως λίθος είναι η λήψη σωστού σεξουαλικού ιστορικού που πρέπει να περιλαμβάνει ερωτήσεις όπως:

• Από πότε άρχισε το πρόβλημα
• Πώς άρχισε
• Αν υπήρχε σε όλες τις σχέσεις, πάντα η περιστασιακά,
• Πόσος είναι ο χρόνος μέχρι την εκσπερμάτιση,
• Πόσο έχει επηρεάσει το πρόβλημα εσάς και τη σεξουαλική σας ζωή,
• Πώς αισθάνεται και πως αντιδρά η σύντροφος σας.

Στη συνέχεια θα ληφθεί ιατρικό ιστορικό με καταγραφή όλων των παθήσεων και των φαρμάκων που έχετε πάρει. Μετά ακολουθεί η κλινική εξέταση που περιλαμβάνει και τη δακτυλική εξέταση του προστάτη. Τέλος, ο ιατρός μπορεί να σας ζητήσει εργαστηριακό έλεγχο που τυπικά περιλαμβάνει ορμονικές εξετάσεις του θυρεοειδή, και ίσως καλλιέργεια σπέρματος σε υποψία λοίμωξης του προστάτη.

Θεράπεια

• Τεχνικές αυτοβοήθειας - διπλό προφυλακτικό ή προφυλακτικό με τοπικό αναισθητικό , αυνανισμός προ της σεξουαλικής πράξης. Συνήθως αυτές οι τεχνικές δεν λύνουν το πρόβλημα και ενδεχόμενα να δημιουργήσουν και άλλα
• Φαρμακευτική θεραπεία - δαποξετίνη - δρα σε 1 ώρα και μπορεί να αυξήσει τον IELTS 3-4 φορές. Πρέπει να συνδυάζεται με ψυχοσεξουαλική συμβουλευτική.Ορισμένες φορές όταν συνυπάρχει και πρόβλημα στυτικής δυσλειτουργίας μπορεί να συγχορηγηθεί και με PDE5Is

ΣΤΥΤΙΚΗ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ- ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΜΑΤΙΑ
Τι εννοούμε, όταν λέμε στυτική δυσλειτουργία;
Είναι η συνεχής ή περιοδική αδυναμία επίτευξης ή διατήρησης της στύσης, για να υπάρξει μία επιτυχημένη σεξουαλική επαφή. Αυτό διαφέρει από τον ορισμό της σεξουαλικής δυσλειτουργίας, ο οποίος είναι ευρύτερος και περιλαμβάνει διαταραχές της ερωτικής επιθυμίας, της εκσπερμάτισης, του οργασμού και της ικανοποίησης. Ένα παροδικό επεισόδιο στυτικής δυσλειτουργίας δεν είναι αναγκαστικά σημαντικό και μπορεί να συμβεί στον καθένα.

Πόσο συχνά είναι τα προβλήματα της στύσης;
Εξαρτάται από την ηλικία, αφού στις νέες ηλικίες κάτω των 40 ετών το πρόβλημα αντιμετωπίζουν 1 στους 20 άντρες, στα 40 με 60 προβλήματα έχουν 1 στους 10 και πάνω από τα 60 έτη ένας στους 5 άντρες. Στην Ελλάδα, παρά την έλλειψη μεγάλης επιδημιολογικής μελέτης, η εκτίμηση είναι ότι υπάρχουν πάνω από 500.000 άντρες που ζουν με το πρόβλημα.

Πώς γίνεται η διάγνωση;
Ο Ουρολόγος, αρχικά, θα σας πάρει λεπτομερές ιατρικό και κατόπιν σεξουαλικό ιστορικό. Θα πρέπει να μιλήσετε ειλικρινά και να μην ξεχνάτε ότι ο γιατρός είναι εκπαιδευμένος να συζητά τέτοια ευαίσθητα θέματα. Άρα, μιλήστε ανοιχτά μαζί του, για να μπορέσει να σας βοηθήσει.

Στην πρώτη συνέντευξη, λοιπόν, ο γιατρός θέλει να μάθει όλες τις χρήσιμες ιατρικές πληροφορίες, όπως:

• Αν έχετε άλλα προβλήματα υγείας ή χρόνιες παθήσεις
• Τι φάρμακα παίρνετε
• Αν έχετε υποβληθεί σε χειρουργικές επεμβάσεις και ποιες
• Τυχόν προβλήματα στην ψυχική υγεία σας
• Κατανάλωση και ποσότητα καπνού και αλκοόλ
• Χρήση ουσιών

Μετά από αυτό, θα παρθεί ένα πλήρες σεξουαλικό ιστορικό, και ενδεικτικά ο γιατρός σας θα σας ζητήσει πληροφορίες, όπως:

• Περιγραφή του προβλήματος της στύσης (πόσο σκληρή γίνεται και πόσο διαρκεί)
• Αν υπάρχουν άλλα σεξουαλικά προβλήματα (επιθυμίας, πρόωρης εκσπερμάτισης κ.ά.)
• Χρόνος από την έναρξη του προβλήματος, αν είναι σταθερό ή περιοδικό και αν είναι σταθερά επιδεινούμενο με τον χρόνο
• Αν η σύντροφος έχει κάποια σεξουαλικά προβλήματα (π.χ. μείωση επιθυμίας ή ύγρανσης λόγω εμμηνόπαυσης)
• Αν η στύση είναι επιτυχής, όταν είστε μόνος (αυνανισμός), ή αν υπάρχουν νυκτερινές/πρωινές στύσεις

Με βάση το ιστορικό, συνήθως έχουμε μία εκτίμηση για το αν το πρόβλημα είναι ψυχολογικό ή οργανικό. Άντρες κάτω των 40 ετών, υγιείς, που δεν λαμβάνουν καμιά θεραπεία για οποιαδήποτε πάθηση και στους οποίους το πρόβλημα εμφανίστηκε ξαφνικά, ΔΕΝ χρειάζονται καμιά διαγνωστική εξέταση! Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρα ψυχολογικό, και ο Ουρολόγος θα τους παραπέμψει σε σεξολόγο.

ΑΙΤΙΑ

• Αγγειακά 70%
• Φάρμακα 10%
• Χειρουργικά 10%
• Ορμονικά 5%
• Νευρολογικά 5%
• Κακώσεις 1%

Τι διαγνωστικές εξετάσεις υπάρχουν;
Για τους περισσότερους ασθενείς η λήψη ενός καλού ιστορικού (ιατρικού και σεξουαλικού) και η κλινική εξέταση αρκούν, για να τεθεί διάγνωση. Αν, όμως, ο γιατρός σας το κρίνει σκόπιμο, θα σας ζητήσει να υποβληθείτε σε πιο ειδικές εξετάσεις, όπως:

• Εξετάσεις αίματος, όπως για σάκχαρο, χοληστερίνη και τεστοστερόνη.
• Triplex αγγείων-πέους. Ο γιατρός θα προκαλέσει στύση στο ιατρείο και με τη βοήθεια ενός ειδικού μηχανήματος υπερήχων θα ελέγξει τη λειτουργία των αγγείων του πέους (αρτηριών και φλεβών). Η εξέταση αυτή διαρκεί περίπου μία ώρα.
• Καταγραφή νυκτερινών στύσεων.

Τι θεραπευτικές δυνατότητες έχουμε σήμερα;
Η θεραπεία θα καθοριστεί από το είδος της στυτικής δυσλειτουργίας. Αν το αίτιο είναι ψυχογενές ή υπάρχουν προβλήματα στη σχέση, ένας εξειδικευμένος σεξολόγος θα μπορέσει να σας βοηθήσει να ξεπεράσετε το πρόβλημα. Συχνά, όταν το πρόβλημα είναι μεικτό, γίνεται συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακευτικής θεραπείας.Για τη στυτική δυσλειτουργία, η οποία οφείλεται σε οργανικά αίτια, οι επιλογές που υπάρχουν είναι:

• Φάρμακα από το στόμα. Υπάρχουν, σήμερα, τέσσερα διαφορετικά φάρμακα (αβαναφίλη, βαρδεναφίλη, σιλδεναφίλη και ταδαλαφίλη). Τα επίσημα στοιχεία πωλήσεων από φαρμακεία –και όχι μέσω Ιnternet– δείχνουν ότι οι πωλήσεις είναι περίπου 400.000 χάπια τον μήνα.

Κρουστικά Κύματα
Η θεραπεία γίνεται σε 12 συνεδρίες των 30 λεπτών σε διάστημα 9 εβδομάδων. Είναι εντελώς ανώδυνη και, το κυριότερο, δεν έχει παρενέργειες. Στους ασθενείς που υποβλήθηκαν στη θεραπεία παρατηρήθηκε αύξηση της αιματικής ροής στο πέος κατά 140%, ενώ το 80% των ασθενών διακόπτουν τη λήψη φαρμάκων για τη στύση μετά τη θεραπεία, αφού δεν τα χρειάζονται πια. Πρόσφατη δημοσίευση έδειξε ότι στους άντρες που δεν ανταποκρίνονται στα φάρμακα, η θεραπεία με κρουστικά κύματα είναι αποτελεσματική, αφού το 70% των αντρών θα ανταποκριθούν μετά τα κρουστικά κύματα στα σκευάσματα για τη στυτική δυσλειτουργία. Είναι μέθοδος ανώδυνη και χωρίς παρενέργειες και μπορει να εφαρμοσθει και σε ασθενείς με αντιπηκτικά.

• Συσκευή αντλίας κενού. Είναι μία μέθοδος, κατά την οποία, με μία συσκευή που τοποθετείται μέσα στο πέος, δημιουργείται κενό αέρος, και αυτό προκαλεί είσοδο αίματος και διόγκωση του πέους. Στη συνέχεια, τοποθετείται ένας δακτύλιος στη βάση του πέους, για να διατηρηθεί η στύση. Σημαντικό είναι να γνωρίζετε ότι ο δακτύλιος δεν πρέπει να παραμένει τοποθετημένος για διάστημα μεγαλύτερο των 30 λεπτών. Η θεραπεία αυτή δεν είναι καλά αποδεκτή από νεότερους ασθενείς, αφού δεν προκαλεί σκληρή στύση.
• Ενδοσηραγγώδεις ενέσεις. Ο γιατρός σας θα σας εκπαιδεύσει να κάνετε μία ένεση στο πέος, όταν θέλετε να έχετε στύση. Η διαδικασία είναι εύκολη στην εκμάθηση και εφαρμόζεται από εκατομμύρια ασθενείς σε όλον τον κόσμο. Σημαντικό είναι να καθοριστεί η σωστή δόση φαρμάκου, για να αποφευχθεί μία σημαντική επιπλοκή των ενέσεων, ο πριαπισμός, δηλαδή η παράταση της στύσης. Η επιπλοκή αυτή απαιτεί άμεση ιατρική αντιμετώπιση.
• Ορμονοθεραπεία.
• Πεϊκή πρόθεση.

Διουρηθρική εκτομή θηλώματος κύστεως

Τι είναι η TURB-Τ;
Είναι η χειρουργική επέμβαση δια μέσου της ουρήθρας κατά την οποία αφαιρείται κομμάτι ιστού (συνήθως κάποιος θηλωματώδης όγκος) από το εσωτερικό της ουροδόχου κύστης.

Πότε γίνεται TURB-Τ;
Η επέμβαση αυτή γίνεται για τη διάγνωση και θεραπευτική αντιμετώπιση του επιφανειακού καρκίνου της ουροδόχου κύστης.

Τι γίνεται κατά την διάρκεια της επέμβασης;
Για την επέμβαση απαιτείται γενική ή ραχιαία αναισθησία. Αρχικά, τοποθετούνται τα πόδια σε γυναικολογική θέση, αποστειρώνεται η περιοχή των γεννητικών οργάνων και λιπαίνεται η ουρήθρα. Εισάγεται κάμερα διαμέσου της ουρήθρας, εντοπίζονται οι βλάβες και εξαιρούνται με εργαλείο που εφαρμόζει επάνω στην κάμερα. Το εργαλείο αυτό χρησιμοποιεί θερμότητα για την εκτομή του παθολογικού ιστού. Στη συνέχεια καυτηριάζεται η περιοχή της εκτομής για την πρόληψη της αιμορραγίας. Υπάρχει και η πιθανότητα ο χειρουργός να λάβει βιοψίες και από περιοχές που εμφανίζονται ως ύποπτες για κακοήθεια. Στο τέλος της επέμβασης τοποθετείται καθετήρας μέσω του οποίου εφαρμόζονται πλύσεις με φυσιολογικό ορό σε συνεχή βάση, ο οποίος αφαιρείται το επόμενο πρωί στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Τι είναι ο υπογοναδισμός όψιμης έναρξης;
Η συμπτωματολογία αυτού του τύπου υπογοναδισμού είναι συνήθως πιο ήπια από αυτού που παρουσιάζεται στην παιδική ηλικία και εγκαθίσταται σταδιακά. Με την αύξηση της ηλικίας φαίνεται ότι μειώνονται σιγά σιγά και οι μέσες τιμές των επιπέδων της τεστοστερόνης. Αυτό αρχίζει από την ηλικία των 40 ή και νωρίτερα. Ο μηχανισμός δεν είναι ακριβώς γνωστός.

Ποια είναι τα συμπτώματα του υπογοναδισμού όψιμης έναρξης;
Τα σημεία και συμπτώματα που συνήθως παρουσιάζονται είναι:

• Μείωση της ερωτικής επιθυμίας
• Στυτική δυσλειτουργία
• Μείωση της μυϊκής μάζας
• Απώλεια οστικής μάζας
• Καταθλιπτικές σκέψεις
• Κόπωση
• Απώλεια της τριχοφυΐας του σώματος
• Εξάψεις

Τα συμπτώματα του υπογοναδισμού σε άντρες μέσης και μεγάλης ηλικία δεν είναι ειδικά για την πάθηση. Για να αποδοθούν στον υπογοναδισμό, θα πρέπει να γίνει ορμονικός έλεγχος και να αποκλειστούν άλλες παθήσεις που μπορεί να τα προκαλέσουν.

Πότε θα χρειαστεί να πάρω θεραπεία;

• Σεξουαλική δυσλειτουργία με χαμηλά επίπεδα τεστοστερόνης
• Απώλεια οστικής μάζας
• Αν έχετε αρκετά από τα συμπτώματα του υπογοναδισμού που αναφέρονται παραπάνω.

Πώς χορηγείται η τεστοστερόνη;
Υπάρχουν αρκετά σκευάσματα τεστοστερόνης, τα οποία διαφέρουν ως προς την οδό χορήγησης όπως ενέσεις, χάπια, διαδερμικά έμπλαστρα.


Αναλυτικότερα, τα σκευάσματα που υπάρχουν είναι:

• Ενέσεις τεστοστερόνης. Είναι ένας ασφαλής και αποτελεσματικός τρόπος χορήγησης. Οι ενέσεις γίνονται ενδομυϊκά περίπου κάθε 10-14 εβδομάδες.
• Διαδερμικά σκευάσματα.Υπάρχουν με την μορφή gel ή δερματικών επιθεμάτων. Παρέχουν ομοιόμορφα και κανονικά επίπεδα τεστοστερόνης στον οργανισμό για διάστημα 24 ωρών. Συχνή παρενέργεια είναι ο τοπικός ερεθισμός του δέρματος στο σημείο εφαρμογής. Επίσης, θα πρέπει να παίρνονται μέτρα προφύλαξης από τον ασθενή, ώστε να μην εκτίθενται άλλα άτομα στην τεστοστερόνη με τις διαπροσωπικές επαφές.
• Υποδόρια εμφυτεύματα.Τοποθετούνται κάτω από το δέρμα και παρέχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα (5-7 μήνες) σταθερά επίπεδα τεστοστερόνης στον οργανισμό. Στα μειονεκτήματα αυτής της μεθόδου, είναι ο κίνδυνος μόλυνσης και αποβολής του εμφυτεύματος, ο οποίος ανέρχεται έως και στο 10% των ασθενών.

Υπάρχουν αντενδείξεις για τη χορήγηση θεραπείας;
Θεραπεία υποκατάστασης με τεστοστερόνη δεν πρέπει να χορηγηθεί στις παρακάτω περιπτώσεις:

• Αν πάσχετε από καρκίνο του προστάτη (μετά τη ριζική προστατεκτομή μπορεί να χορηγηθεί μόνο εφόσον το κρίνει ο Ουρολόγος)
• Τιμή PSA > 4 ng/ml
• Σε καρκίνο μαστού
• Ύπαρξη σοβαρών επεισοδίων άπνοιας κατά τη διάρκεια του ύπνου
• Τιμή αιματοκρίτη πάνω από 50%
• Σοβαρά συμπτώματα από το ουροποιητικό που οφείλονται σε καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.